Magnetno rezonantna spektroskopija je neinvazivna metoda, koja omogućava da se in vivo stekne uvid u metabolizam normalnih i patoloških struktura u mozgu, bez potrebe izvođenja hirurške punkcije u cilju pribavljanja tkiva za patohistološku analizu. Pregled je potpuno istovetan sa MR pregledom endokranijuma, ali se umesto MR slike na osnovu postavljenog voksela, odnosno male kockice dobija grafički prikazan spektar vrednosti distribucije čitave serije različitih metabolita na dvoosovinskom grafiku, tj. u x i y osi, i to na taj način da se meri intenzitet signala različitih metabolita na različitim pozicijama na kojima oni rezonuju, izraženo u delovima na milion.

Na čemu zapravo počiva MR spektroskopija i kako dobijamo signal metabolita?
Osnovni principi magnetno rezonantne spektroskopije počivaju na osobinama atoma da distribucija elektrona u njihovim jegrima u jakom magnetnom polju, popput onog u uređajima za magnetnu rezonancu, rezonuje na različitim frekvencijama u zavisnosti od njihovih veza u drugačijim jedinjenjima. MR spektroskopija može biti zasnovana na jezgrima brojnih elemenata, poput ugljenika ili fosfora, ali se u kliničkoj praksi praktično koristi samo protonska MR spektroskopija, zasnovana na atomu vodonika. Ona nam omogućava da izdvojimo bitne metabolite, poput N-acetil aspartata, koji je jedna od glavnih aminokiselina u mozgu i smatra se markerom životnosti neurona, pošto se nalazi gotovo isključuivo u njima, potom kreatina, koji predstavlja marker održanog energetskog metabolizma mozga, i recimo holin, koji je marker integriteta ćelijskog zida. Njihova pravilna i ravnomerna distribucija, kao i međusobni odnosi, koji zavise pre svega od starosti pacijenta, ali i od mesta u moždanoj masi na koji postavimo voksel, može ukazati na očuvan fiziološki metabolizam mozga.
Kakve metode protonske MR spektroskopije postoje u kliničkoj praksi?
Protonska magnetno rezonantna spektroskopija može biti jednovokselska, pri čemu se tokom svakog snimanja postavlja po jedan voksel, odnosno mala kockica u željenu regiju od interesa, bilo u naizgled zdravo moždano tkivo ili u MR snimanjem uočenu patološku promenu, unutar koje se vrši merenje, ili multivokselska MR spektroskopija, u kojoj je čitava mreža voksela postavlja preko regije od interesa i snimanje se vrši istovremeno, a svaki pojedinačni voksel se posebno analizira. Multivokselska spektroskopija omogućava i da se vrednosti svih posmatranih metabolita i njihovi međusobni odnosi prikažu na kolor kodiranim mapama superponiranim na MR slike mozga, u sklopu tzv. imidžinga hemijskog pomeraja.
Kako se MR spektroskopija primenjuje u kliničkoj praksi?
Zahvaljujući činjenici da MR spektroskopija može detektovati ne samo normalno prisutne metabolite, čija se vrednost menja u patološkim procesima u mozgu, već i metabolite koji se pojavljuju samo u patološkim procesima, ova metoda ima široku primenu u različitim kliničkim indikacijama, počev od diferencijacije stepena malignosti tumora mozga glijalnog porekla, diferencijaciji primarnih od metastatskih tumora, u inače morfološki vrlo problematičnom razlikovanju efekata radioterapije od recidiva tumora, razlikovanju moždane ishemije i infarkta od infekcije, u brojnim bolestima bele moždane mase i neurodegenerativnim bolestima, poput npr. Alchajmerove bolesti , kao i u metaboličkim bolestima koje utiču na zdravo moždano tkivo. Zbog svog potencijala da pribavi ne samo kvalitativne, već i kvantitativne informacije o molekularnim strukturama unutar mozga, danas se MR spektroskopija smatra delom molekularnog imidžinga, a uz brojne druge nove i napredne metode u dijagnostičkom MR imidžingu, čini redovan deo multiparametrijskog MR imidžinga mozga.
Da li postoje ikakve štetne posledice po pacijenta tokom izvođenja MR spektroskopije?
Ne, ne postoje. MR spektroskopija je potpuno neinvazivna metoda, koja omogućava biohemijsku analizu moždanog tkiva bez invazivne hirurške intervencije u cilju uzimanja uzorka tkiva, a s obzirom da počiva na principima magnetne rezonance, ne postoji čak ni rentgensko zračenje.
Specijalna bolnica iz neurologije Affidea, Beograd
Kneginje Zorke 25  – Vračar (blizu trga Slavija) Beograd
Tel:  011 400 9 100
www.affidea.rs

Akademik Filatov savetovao je svoje pacijente da pored bolničkog lečenja koriste i ovu čudotvornu mešavinu, a malo je reći da su svi koji su ga probali zapanjeni rezultatima.

Šezdesetih godina prošlog veka, na klinici za očne bolesti, Vladimir Petrovič Filatov, jedan od lekara i očnih hirurga, počeo je svojim pacijentima da preporučuje da pored uobičajenih medikamaenata, počnu da koriste i ovaj recept alternativne medicine, kako bi poboljšali ili sprečili slabljenje vida.

Vest o receptu se brzo proširila jer su svi bili zapanjeni rezultatima.

Sastojci:

100g soka aloe vere
500g izdrobljenih oraha
300g meda
sok od 3-4 limuna

Napravite sok od aloe, tako što ćete iseći veće, donje i srednje listove biljke, ostavljajući vrh i gornja 3-4 lista netaknutima. Zatim je isperite prohlađenom, prokuvanom vodom.

Odstranite šiljke sa listova i isecite ih na sitne komadiće, zatim ih istrljajte i iscedite sok kroz dupu gazu.

Filatov je objasnio da oprane listove ne sečete odmah, već da ih ostavite na tanjir i držite u frižideru 10-12 dana, jer u tim uslovima ćelije aloe formiraju supstancu poznatu kao biogeni simulatori, koji bude aktivnosti samih ćelija aloe.

Posle ovoga, jednostavno isperite listove i sledite gore navedeni postupak. Kada napravite sok pomešajte ga sa ostalim sastojcima i konzumirajte stalno dok ne dođe do poboljšanja vida.

Osim toha, ovaj napitak je vitamiska bomba uz pomoć koje ćete lako očistiti vaš organizam.

Izvor: prirodom4dozdravlja.blogspot.rs

Evo nekoliko dobrih saveta kako da se rešite lošeg zadaha i istovremeno imate zdrave zube i desni.

1.KORISTITE KONAC I PERITE ZUBE ČEŠĆE

Dentalni plak koji se skuplja na Vašim zubima, predstavlja rasadnik bakterija koje izazivaju loš zadah.
Koristite konac i perite zube bar dva puta dnevno, a ukoliko imate zadah možete i češće. Trudite se da ne perete zube agresivno sa tvrdom četkicom-dovešćete do povlačenja desni i oštećenja gleđi.

2.ČISTITE JEZIK

Naslage na Vašem jeziku su pune bakterija, i da bi se njih otarasili, redovno perite jezik četkicom za zube.
Ukoliko vam je nezgodno da perete četkicom, možete koristiti specijalne “strugače”za jezik, koji su dizajnirani da sa lakoćom skidaju ostatke hrane, bakterije i mrtve ćelije sa vašeg jezika.

3.IZBEGAVAJTE HRANU KOJA IZAZIVA ZADAH

Hrana koja izaziva zadah je najčešće beli i crni luk.
Oni sadrže supstance koje idu u krvotok , a odatle u pluća i mi ih praktično izdišemo.
Pranje zuba ne pomaže!

4.PREKINITE SA PUŠENJEM

Pored toga što izaziva kancer, pušenje prebojava zube, šteti desnima i izaziva loš zadah.

5.ISPIRAJTE USTA

Pored toga što osvežavaju dah, vodice za ispiranje usta, stvaraju dodatnu zaštitu od bakterija koje izazivaju zadah.
Takodje ukoliko niste u mogucnosti da operete zube posle svakog obroka, bar ih isperite vodom.

6.POSEĆUJTE ZUBARA

Idite na redovne kontrole bar dva puta godišnje.
Tamo ce pored profesionalnog čišćenja zuba, stomatolog konstatovati da li postoji još neki problem koji dovodi do lošeg zadaha.

Izvor: drdjordjevic.com

Pojava tamnih fleka – hiperpigmentacija na licu najčešće je posledica tzv. melazme, koja se uglavnom javlja na čelu, obrazima, bradi i gornjoj usni. Pored toga, na licu i drugim delovima tela, mogu se javiti i tzv. postinflamatorne hiperpigmentacije, gde je nakupljanje pigmenta posledica ranijeg kožnog oboljenja (npr. akne, ekcemi, lichen planus, itd.), a često je udruženo s kasnijim izlaganjem suncu. Takođe, neke supstancije, npr. parfemi i neke vrste voća i povrća, mogu u kombinaciji s izlaganjem suncu da dovedu do pojave fototoksične reakcije koja može da se manifestuje pojavom tamnih fleka na koži.

Šta izaziva melazmu?

Melazma se najčešće javlja kod žena, svega 10% pacijenata su muškarci, a takođe kod tamnoputih rasa češća je pojava melazme. Postoji porodična sklonost za nastanak melazme, a promena hormonskog statusa doprinosi nastanku tamnih mrlja na licu. Često se javlja u toku trudnoće (maska trudnoće). Pilule za kontracepciju takođe mogu da izazovu ovu vrstu promena. Važno je znati da ova vrsta promena nije znak bilo kavog oboljenja i da ne utiče na zdravlje osobe i pre svega predstavlja estetski problem.

Koji su faktori koji utiču na izraženost promena na koži?

Ultraviolentno zračenje sunca, solarijumi, čak i jače sobno osvetljenje mogu da stimulišu ćelije kože da proizvode pigment. Kod osoba s tamnijim tenom ovaj efekat je još izraženiji, jer su im ćelije koje proizvode pigment aktivnije. Izlaganje suncu je najvažniji uzrok ponovne pojave tamnih mrlja posle uspešnog lečenja melazme.

Kako se dijagnostikuje melazma?

Klinička slika melazme je toliko karakteristična da se najčešće dijagnoza postavlja samo vizuelnim pregledom. Ponekad je potrebna biopsija kože s patohistološkom analizom u cilju razlikovanja melazme od drugih hiperpigmentacija. Takođe, pregled Woodovom lampom od strane dermatologa pomaže u proceni dubine i proširenosti hiperpigmentacije.

Kako se leči melazma i druge vrste hiperpigmentacija?

Postoji nekoliko tipova lokalne terapije u cilju izbeljivanja kože i uklanjanja pigmenta, kao i neke vrste tretmana koje dovode do uklanjanja površnog sloja kože, a time i viška pigmenta iz površnih slojeva kože gde se najčešće pigment nalazi. U našem centru, lečenje hiperpigmentacija sprovodi se kombinacijom lokalne terapije s odgovarajućim kremama u odnosu na izgled i tip promena, i tretmanima hemijskog pilinga i tretmanima laserom koji ima talasnu dužinu odgovarajuću za uklanjanje pigmenta u koži.

Da li se tamne fleke ponovo javljaju posle uklanjanja?

Nekoliko meseci pa i godina posle uspešnog uklanjanja pigmentacija neophodna je rigorozna zaštita od Sunca, jer nasledna sklonost i hormonski status čine kožu osetljivom na ultravioletno sunčevo zračenje, i promene se lako mogu ponovo javiti u manjoj ili većoj meri. Zbog toga je neophodna redovna upotreba krema sa visokim zaštitnim faktorom u cilju sprečavanja nastanka novih promena.

Dermatim dermatološka ordinacija, Beograd
spec.dr Svetlana Djurišić, dermatolog

Vaginismus je nevoljni grč mišića oko spoljašnje  trećine vagine. To grčenje ili stezanje mišća dovodi do bola otežava ulazak , (penetraciju) prilikom seksualnog odnosa ili prilikom pokušaja ubacivanja tampona ili prsta u vaginu. Grč nekada nastaje i prilikom ginekološkog pregleda ili pokušaja ubacivanja spekuluma  u vaginu.

Kod blažih oblika žene se obično žale na neprijatni osjećaj, bol, peckanje,žarenje prilikom seksualnog odnosa, a u težim slučajevima potpuno je nemoguća penetracija i javi se oštar bol koji onemogućava seksualne odnose i dovodi do jakog grča mišićakarličnog dna koji okružuku zid vagine. Bol prestaje kad se prekine odnos i pri ponovnom pokušaju ponovo dovodi do grča mišića i bola.

Primarni vaginismus se javlja kod žena kod žena od početka seksualnog života, a sekundarni nastaje kasnije nakon perioda normalnih seksualnih odnosa bez tegoba i taj oblik je najčešće posledica, porođaja, intervencija ili operacija u prejdelu vagine, hormonskih uticaja kod žena u menopauzi, hysterektomije,silovanja, povreda genitalija…  i sl.

Kod težih slučajeva javlja se i grč mišića u nogama, donjem dijelu leđa čak i zastoja disanja tokom pokušaja polnog odnosa.

Ovaj problem često dovodi samo žene u ordinaciju jer se one okrivljuju da su “krivci” i to po pravilu bude “ženski problem”.

Uspjeh lliječenja zavisi od učešća oba partnera i zato je od izuzetne važnosti da bude partner uključen od samog početka rješavanja ovog problema.

Obično partner opisuje ovo stanje kao pojavljivanje “kao zid tvrde prepreke u vagini” , kod blažih oblika muški parner obično ima problem brze ejakulacije ili rjedje , bola pri odnosima.Kada su oba partnera uključena u liječenje ishod je najčešće pozitivan i rezultat je uživanje u normalnim seksualnim odnosima.

U protivnom veze i brakovi najčešće “pucaju”.

Muškarci se najšeće ljute jer misle da je to stanje koje žena može da kontroliše i ne znaju da je to nevoljni, potpuno van svjesne kontrole grč mišića na koje žene ne mogu svjesno uticati i lako ga prekinuti.

Seks je vrlo kompleksna aktivnost koja je mješavina fiziologije polnih organa, svjesnog i podsvjesnog. Ako se doživljava kao neprijatno i bolno osjećanje to dovodi do neprijatnog iskustva protiv kojeg se organizam žene počinje da bori. Ako je vaginismus primarni onda žena nije seks doživljela nikada kao prijatno iskustvo i zato je problem veći.

O ovom problemu prvo treba pričati i zajedno sa svojim partnerom posjetiti ljekara i krenuti u liječenje. Prvi je korak prepoznati problem , dobro se informisati o njemu.

Tretman i liječenje ponekad ne zahtjevaju nikakve lijekove i operacije kako mnoge žene očekuju.

Dr Fehmija Feko Fetahović