“Affidea” pruža oko devet miliona dijagnostičkih usluga godišnje za preko 4,4 miliona pacijenata. Sa oko 4.000 zaposlenih i oko 800 lekara specijalista zadovoljava najviše standarde u medicini.

Kompanija “Affidea” trenutno poseduje više od 220 centara za dijagnostiku i radioterapiju u 16 država Evrope, i to u Irskoj, Portugalu, Švajcarskoj, Italiji, Poljskoj, Češkoj Republici, Litvaniji, Mađarskoj, Rumuniji, Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini (kroz Centar za radioterapiju u Banjaluci), Grčkoj, Španiji, Turskoj i Srbiji.

Jedino zdravlja i znanja nikada dosta, kaže jedna izreka, ali u današnjem sve dinamičnijem i stresnijem tempu života ukoliko ipak dođe do određenih zdravstvenih tegoba ili potrebe za preventivnim pregledom veoma je važno naći zdravstvenu ustanovu koja pacijentu može efikasno pomoći s vrhunskim lekarskim timom i najnovijom medicinskom tehnologijom.

Svaki pacijent zasigurno želi da na pregled ne mora dugo da čeka i da pregled ne bude komplikovan, da brzo sazna rezultate nalaza i da mu lekari specijalisti jasno objasne sve što ga zanima o njegovom zdravstvenom problemu.

Najbolje medicinske stručnjake sa dugogodišnjim iskustvom, koji su posebno posvećeni pacijentu, i vrhunsku, najnoviju medicinsku opremu, ima Dijagnostički centar “Affidea” u Beogradu. Ovaj centar omogućava pacijentima da brzo dođu do tačne dijagnoze, što je i te kako važno za pravovremeno određivanje odgovarajuće terapije i put ka ozdravljenju.

Preporučujemo da pogledate: https://www.youtube.com/watch?v=vX3JBxCv6Ro&t=10

U ovom centru s najsavremenijom radiološkom dijagnostikom pacijenti iz Srbije, ali i iz Republike Srpske, Bosne i Hercegovine i Crne Gore mogu veoma brzo zakazati pregled, a omogućen je praktičan pristup dijagnostičkim uslugama uz najkvalitetniju interpretaciju rezultata pregleda. “Affidea” u Beogradu je deo najvećeg evropskog lanca u oblasti radioloških medicinskih usluga “Affidea” iz Amsterdama, koji je u vlasništvu vodeće švajcarske investicione kompanije “Waypoint Capital” i ima takve zdravstvene ustanove u 16 država širom Evrope.

U ovaj prvi dijagnostički centar u Srbiji, koji je registrovan kao Specijalna bolnica iz neurologije “Affidea”, koja se nalazi na adresi Kneginje Zorke 25 na Vračaru, uloženo je oko četiri miliona evra, što i finansijski govori o ozbiljnosti investicije i prva je direktna strana investicija u zdravstvo Srbije.

U Dijagnostičkom centru “Affidea” u Beogradu je zaposlen domaći stručni kadar, koji je prošao mnogobrojne programe obuke i usavršavanja za rad na novim medicinskim aparatima kompanije “General Electric”. U Centru su instalirani uređaji posljednje tehnološke generacije, kao što su magnetna rezonanca, kompjuterizovana tomografija (skener), mamograf s tomosintezom, najsavremeniji digitalni rendgen, ultrazvučna dijagnostika u premijum klasi, neurološka funkcionalna dijagnostika (EEG, EMNG) itd.

Pacijenti mogu obaviti i druge specijalističke preglede koji se mogu dogovoriti u pojedinačnim aranžmanima. Upotrebom savremene tehnologije se značajno skraćuje trajanje pregleda, pri čemu se kvalitet ne narušava.

Osim vrhunske tehnologije, instaliran je i integrisani informacioni sistem, koji pruža neograničene mogućnosti razmene znanja i iskustava, kao i mogućnost zdravstvenih konsultacija sa stručnjacima iz “Affidea” sistema u celoj Evropi i svetu.

“Affidea” raspolaže s oko 200 magnetnih rezonanci, više od 140 skenera, 23 najnovija aparata za zračnu terapiju, tri gama noža, 21 PET/CT skenerom i oko 1.000 drugih dijagnostičkih aparata.

U mnogobrojnim državama u kojima posluje, “Affidea” predstavlja glavnog operatera zdravstvenih usluga u oblasti radiološke dijagnostike i radioterapije o trošku fondova zdravstvenog osiguranja, a po modelu javnoprivatnog partnerstva.

Želja menadžmenta je da “Affidea” u Srbiji postane nezaobilazna stanica u potrazi za zdravljem, kako privatnih pacijenata tako i pacijenata javnog zdravstvenog osiguranja. “Affidea” u Beogradu trenutno nema ugovor s Republičkim fondom zdravstvenog osiguranja Srbije, ali se nadaju da će ih država prepoznati kao partnera.

Značaj savremene radiološke dijagnostike u ranom otkrivanju bolesti je veoma važan, a to je istaknuto i na “Affidea” festivalu zdravlja, koji je održan u Beogradu. Na festivalu je bilo mnogo besplatnih pregleda za građane, a “Affidea” će nastaviti da podržava ovakve projekte.

Menadžment “Affidee” planira nastavak ulaganja i otvaranje ovakvih dijagnostičkih centara u drugim gradovima u Srbiji i regionu.

“Affidea” Beograd , Kneginje Zorke 25, Vračar (blizu Trga Slavija) Beograd, Srbija
Tel 011 400 9 100
www.affidea.rs

Kod oko polovine pacijenata obolelih od tumora nadbubrežne žlezde, simptomi su izazvani hormonima koje luči tumor. U drugoj polovini simptomi se javljaju jer je tumor dostigao veličinu kada vrši pritisak na okolne organe. Ovi simptomi mogu biti izazvani nadbubrežnim tumorom ili nekim drugim poremećajem. Odgovarajući medicinski testovi su jedini način da postavimo pravu dijagnozu. Brzim postavljanjem tačne dijagnoze, ranije se može krenuti sa lečenjem i efikasniji će biti tretman.

Simptomi koji nastaju pod uticajem androgena ili estrogena u višku

Kod dece, simptome najčešće izazvaju androgeni ( muški – polni hormoni) kje tumor luči. Najčešći simptomi su prekomeran rast dlaka lica i tela. Muški hormoni takođe mogu uvećati penis u dečaka ili klitoris kod devojčica.

Ukoliko tumor luči estrogene (ženski polni hormon) , devojke mogu ući u pubertet ranije. Grudi se razvijaju i počinje menstrualno krvarenje. Estrogeni tumori  takođe mogu uvećati grudi kod dečaka.

Simptomi zbog visokog nivoa polnih hormona su manje uočljivi kod odraslih, jer su već prošli kroz pubertet, imaju razvijene grudi i razvijenu maljavost. Žene sa estrogenim tumorima i muškaraci sa androgenim tumorima obično nemaju nikakve simptome od strane hormona sve dok tumor ne postane  dovoljno veliki da pritisne okolne organe.

Simptomi se lakše primete ako je tumor luči hormone suprotnog pola. Na primer, kod muškaraca sa tumorima koji luče estrogen ( ženski hormon ) može se primetiti uvećanje grudi. Oni takođe mogu imati seksualne probleme kao što su erektilna disfunkcija ( impotencija) i gubitak polnog nagona. Žene sa tumorima koji luče androgene ( muški hormoni ) mogu primetiti prekomeru maljavost lica i tela, opadanje kose, neredovne menstruacije i produbljivanje glasa.

Simptomi izazvani povećanom proizvodnjom kortizola

Prekomerni nivo kortizola izaziva problem poznat kao Kušingov sindrom. Neki ljudi imaju sve od ovih simptoma, ali mnogi ljudi sa visokim nivoom kortizola imaju samo 1 ili 2 simptoma. Ovi znaci i simptomi su:

• Povećan obim, najviše iznad ramene kosti, oko vrata i oko stomaka

• Masne naslage iza vrata i ramena

• Modre strije na stomaku

• Preteran rast dlaka na licu, grudima i leđima kod žena

• Menstrualni poremećaji

• Slabost i gubitak mišićne mase u nogama

• Lako nastale modrice

• Depresija i / ili ćudljivost

• Oslabljene kosti (osteoporoza ), što može dovesti do preloma

• Visok nivo šećera u krvi – često dovodi do dijabetesa

• Visok krvni pritisak

Kušingov sindrom može biti izazvan nadbubrežnim karcinomom ili nadbubrežnim adenomom koji proizvode visok nivo kortizola i / ili srodnih hormona. Benigni tumori hipofize mogu da proizvode visok nivo drugog hormon adrenokortikotropnoghormon ( ACTH). Ovo se često naziva Kušingova bolest. Visok nivo ACTH deluje na normalno tkivo nadbubrežne žlezde da proizvodi više kortizola. Ovo rezultira istim simptomima kao Kušingov sindrom. Vrlo retko ACTH mogu biti proizvedeni od strane drugih tumora i izazvati iste simptome.

Neke osobe sa imuno sistemskim poremećajima ili sa nekim tumorima, kao što su limfomi, tretirani  su  lekovima koji su hemijski vezani za kortizol. Budući da postoji toliko mnogo uzroka visokog nivoa kortizola koji mogu dovesti do Kušingovog sindroma, lekari nalažu niz testova krvi, testove urina, testove  snimanja da bi saznali da li pacijent ima tumor nadbubrežne žlezde ili neki drugi uzrok Kušingovog sindroma.

Simptomi izazvani povećanom proizvodnjom aldosterona

Glavni znaci i simptomi izazvani tumorom koji luči aldosteron su:

• Povišen krvni pritisak

• Slabost

• Grčevi u mišićima

• Nizak nivo kalijuma u krvi

Nadbubrežni adenomi često proizvode aldosteron, ali retko to čine nadbubrežni karcinomi.

Simptomi izazvani velikim tumorima nadbubrežne žlezde pritiskom na okolne organe

Kada adrenalni tumor naraste, on pritiska okolne organe i tkiva. To može da izazove bol u blizini tumora, osećaj punoće u stomaku ili poremećaj ishrane zbog osećaja brzog zasićenja.

Izvor: tumor.rs

Sudekov sindrom se javlja usled povrede nerva, šloga, infarkta, bolesti pluća, distorzije, uganuća… Simptomi su otok koji ne spada, stalni bol, crvenilo i ograničeni pokreti

Uprkos stalnom napretku medicine, retke bolesti poput Sudekove su još nepoznanica, čak i za iskusne lekare kada se prvi put sretnu sa njom. O kakvom poremećaju se radi za “Život plus” objašnjava internista reumatologmr Milan Ćirković iz Vojno medicinske akademije:

– Bolest najčešće zahvata šaku i stopalo, a ređe potkolenicu ili ruke. Kod dva do pet odsto pacijenata, javlja se zbog povrede nerva, a kod 13 do čak 70 odsto obolelih je posledica šloga. Najčešće se manifestuje kod osoba između 40. i 60. godine, među kojima su u čak 70 odsto slučajeva žene pušači. Može da se javi i kod dece. U nekim slučajevima nastaje usled distorzije, uganuća, a češće zbog preloma kada pacijenti dugo nose imobilizaciju. Ispoljava se i kod bolesti pluća, žučnih puteva, posle infarkta i operacija na srcu, upalnih reumatoidnih bolesti, infekcije mekih tkiva. Bolest se često javlja a da je uzrok nepoznat. Ipak, u svakom od navedenih slučajeva dolazi na neki način do iritacije neurovegetativnog refleksa, koji dovodi do vaskularnog poremećaja kao preduslova za nastanak Sudekovog sindroma.

* Kako se bolest manifestuje?

– Postoje tri stadijuma oboljenja. U prvom se javlja konstantan bol, praćen pojačanom osetljivošću zahvaćenog dela stopala ili šake. Prisutan je i otok mekog tkiva, koža je zategnuta, sjajna, topla, ponekad i vlažna. Ovi simptomi traju jedan do tri meseca, a ako pacijent ništa ne preduzme bolest prelazi u drugi stadijum.

* Šta se sa obolelima tada dešava?

– Bol za nijansu slabi, ali slabe i mišići, bolje rečeno atrofiraju. Pokreti postaju ograničeni iako je otok manji. Koža postaje bleđa, tanka, hladna, manje osetljiva. Na rendgenu se tada mogu videti promene u obliku mrljastih atrofija. Slično se dešava i u trećem stadijumu posle šest meseci. Koža je hladna, plavičasta, mišići atrofični i sa ograničenom pokretljivošću u zglobovima.

* Kako se uspostavlja dijagnoza?

– Zanimljivo je da kod Sudekove bolesti laboratorijske analize pokazuju da su sve vrednosti u granicama normale. Na rendgenskom snimku bolest se uočava, zavisno od stepena promena. Da bi se u potpunosti sagledalo kompletno stanje, ponekad se pribegava scintigrafiji, odnosno snimanju kostiju sa kontrastom, gde se registruju sve promene. U prvom stadijumu bolesti je važno da se uradi elektromiografija, odnosno snimanje provodljivosti živaca. Kao kriterijum se uzimaju i karakteristika kože, prisutan bol i osetljivost na dodir, pogotovo ako je postojao prelom, istegnuće, dugo nošenje gipsa. Posmatraju se otok i promena u cirkulaciji, bilo da je pojačana ili oslabljena. Prilikom postavljanja dijagnoze moraju da se isključe drugi uzroci poput tumora, oštećenja živaca, artritisa, skleroderma, jer oni ne dovode do Sudekove bolesti.

Deca i artritis Kod dece mlađe od 16 godina javlja se takozvani juvenilni idiopatski artritis koji prati zapaljenje više zglobova ili parcijalno jedan veliki zglob, najčešće koleno. Zapaljenje prate bol, otok, ograničena pokretljivost, nepravilan hod. Bolest se leči kao i kod odraslih, doživotna je, ali može da se drži pod kontrolom. Ne ugrožava život, ali je opterećujuća, naglašava dr Ćirković.

* Šta se primenjuje u terapijskom smislu?

– Dok bolest nije uznapredovala, važnu ulogu ima primarna prevencija. Ovo se naročito odnosi na pušače kao posebno ugroženu kategoriju, jer na nastanak bolesti u velikoj meri utiče mnoštvo supstanci iz duvanskog dima, koje pre svega dovode do poremećaja cirkulacije. Primenjuje se i medikamentozna terapija, prvenstveno nesteroidni antireumatici koji delimično i kratko smanjuju bol, a ponekad i opijati. Daju se i simpatolitici, preparati koji smanjuju nervni nadražaj i drugi analgetici.

Pošto bol kod većine pacijenata predstavlja najveći problem, rade se i takozvane lokalne blokade za njegovo smanjenje. Pojedini lekari ističu i pozitivan efekat botoksa, psihijatri hipnozu i psihoterapiju na bol, a primenjuje se i hiperbarična oksigenacija, terapija koja pojačava cirkulaciju i smanjuje bol. U nekim okolnostima pribegava se i hirurškoj intervenciji, što samo potvrđuje kompleksnost problema vezanog za Sudekovu bolest. Zato je važno da se pacijenti jave što pre lekaru, odnosno u trenutku kada se pojavi otok koji ne spada, uz stalan bol, crvenilo, ograničene pokrete. Samo tada mogu da se preduprede komplikacije u kojima dolazi do strukturnih promena u kostima.

I mladi reumatični

Reumatske bolesti nisu rezervisane samo za odraslu stariju populaciju, već mogu da se jave i kod mlađih osoba, u adolescentom uzrastu, a ponekad i ranije.

– Takva su reumatska obolenja sa zapalenjem vezivnog tkiva, mada su najčešće zapalenjske bolesti u vidu reumatoidnog i psorijaznog artritisa, kao i ankilozirajućeg spondilitisa koji zahvata ceo kičmeni stub. Jedna grupa sistemskih bolesti vezivnog tkiva, među kojima su najčešći Sjogrenov sindrom i lupus takođe dovodi do reumatoidnih zapaljenskih promena, i to posebno kod mlađih žena. Problem je što ove bolesti dugo ostaju neprepoznate, pa oboleli lutaju od lekara do lekara, kaže internista reumatolog mr Milan Ćirković iz Vojnomedicinske akademije.

* Koji simptomi ukazuju na Sjogrenov sindrom?

– Najčešći simptom je suvoća sluznica očiju sa osećajem da je pesak u njima. Prisutna je i suvoća usne duplje zbog čega češće uzimaju tečnost. Javljaju se bolovi u malim zglobovima šaka, a neretko i otok pljuvačnih žlezda. Bolest ponekad prati i visoka temperatura, zbog čega najčešće odlaze lekaru opšte prakse.

* A kako prepoznati lupus?

– Sistemski eritematozni lupus često karakterišu kožne promene na licu u obliku leptira. Ove osobe teško podnose sunce, imaju bolove u mišićima i zglobovima, ponekad glavobolju i povišenu temperaturu. Prisutna je i promena raspoloženja u vidu depresije ili se razvija neka psihoza. Bolest, mada retko, prati i poremećaj svesti do kome, a mogu da se jave i epileptični napadi. Ukoliko se ne dijagnostikuje na vreme može da dovede i do oštećenja bubrega, zbog čega pacijenti imaju otoke na potkolenicama. Mogu da se jave i opšta slabost, malaksalost. Obe ove bolesti mogu da se komplikuju promenama u vidu zapaljenja malih krvnih sudova kože, bubrega, mozga.

* Na koje bolesti još treba obratiti pažnju?

– Kod starije populacije do reumatskih zapaljenskih promena dovodi i jedna relativno česta bolest, sindrom vaskulitis, koji karakteriše upala krvnog suda srednjih arterija. Reumatska polimijalgija takođe se javlja kod starijih od 50 godina, a praćena je bolom, ukočenošću u rukama, pojavom visoke sedimentacije, a ponekad i anemijom.

* Koliko je važna rana digajagnostika?

– Sve ove bolesti, blagovremeno dijagnostikovane mogu da se kontrolišu primenom brojnih lekova, od analgetika, pa sve do biološke terapije. Sa ranom dijagnozom sprečava se razvoj bolesti kao i prateće komplikacije. Samo tako pacijenti mogu da računaju na dobar kvalitet života i obavljanje svakodnevnih aktivnosti samostalno. U suprotnom, bolest sigurno vodi do određenog stepena invalidnosti.

Izvor: .novosti.rs

Ankilozantni spondilitis (Bechterevljeva bolest) je upalna reumatska bolest kod koje dolazi do osifikacije vezivnog tkiva. Zahvaća sakroilijakalne, zglobove kralježnice, kostovertebralne i kostotransverzalne zglobove, korjenske zglobove (zglobovi ramena i kukova), temporomandibularne a rijetko i male zglobove šake i stopala.

Bolest je češća u muškaraca u dobi od 18 do 35 godina, a odlikuje se fazama egzacerbacije i remisije.

Simptomi:

• rana jutarnja bol u križima koja razgibavanjem nestane

• jutarnja zakočenost križa koja može trajati od nekoliko minuta do nekoliko sati

• bol i zakočenost šire se od lumbalnog dijela preko torakalnog pa do cervikalne kralješnice

• upalni proces na oba sakroiliakalna zgloba

• “znak tetive na luku” – pri laterofleksiji trupa javlja se povišenje tonusa paravertebralne muskulature na strani laterofleksije. Mišići se napinju da spriječe pokret koji izaziva bol.

• pozitivan “cervikalan flesh” – iz stava mirno pacijent ne može dotaknuti zid okcipitalnom kosti

• “fenomen gumene lopte” – izbočenje i uvlačenje trbuha pri disanju. To abdominalno disanje javlja se kao posljedica smanjenja mobilnosti toraksa.

U završnoj fazi kralješnica ima izgled poput “bambusovog štapa” zbog okoštavanja vezivnog tkiva.

Tipične deformacije koje se javljaju kod ankilozantnog spondilitisa, poznatije kao “stav skijaša” su sljedeće:

• izravnata lumbalna lordoza

• pojačana torakalna kifoza

• pojačana cervikalna lordoza

• skraćeni mišići prsnog koša (mm.pectoralisi)

• spuštena ramena

• ulegnuti toraks

• trbuh izbočen

• kukovi i koljena u fleksiji

Liječenje obuhvaća opće mjere (reguliranje tjelesne težine, prolongirani dnevni odmor u potrbušnom položaju na prikladnom ležaju), medikamentozna terapija, fizikalna terapija (u remisiji se provode postupci za smanjenje tonusa paravertebralne muskulature), terapijske vježbe, radnu terapiju , edukaciju pacijenta i operativno liječenje.

Terapijske vježbe se počinju provoditi od onog dana kada se postavi dijagnoza. Pacijent se uključuje u puni program kojeg čine:

VJEŽBE DISANJA – provode se vježbe disanja torakalnog tipa kojima je cilj održavanja mobilnosti rebara ili usporenje okoštavanja kostovertebralnih i kostotransverzalnih zglobova.

VJEŽBE JAČANJA – odnose se prvenstveno na jačanje ekstenzora trupa i mišiće ekstenzore ekstremiteta. Oko jačanja abdominalne muskulature i fleksora natkoljenice podijeljena su mišljenja i svakako bi ih trebalo izbjegavati ukoliko se razvila torakalna kifoza i fleksiona kontraktura kuka.

Ako se razvije koksitis indicirano je provođenje izometričkih vježbi jačanja mišića pelvitrohanterne muskulature za stabilizaciju kuka, a postaje kontraindicirano provođenje hidrokineziterapije.

VJEŽBE ZA POVEĆANJE MOBILNOSTI KRALJEŠNICE – provode se u vidu aktivnih ili potpomognutih dinamičkih vježbi na suhom ili u vodu.

Za vratnu kralježnicu karakteristične su asistirane vježbe s trakcijom uz izvođenje svih pokreta do granice boli, a provode se u sjedećem ili ležećem položaju, iste vježbe moguće je izvoditi i u suspenzionoj napravi;

Vježbama istezanja povećava se mobilnost skraćenih mišića prsnog koša, ramenog pojasa, mišića iliopsoasa. Provode se uz pomoć terapeuta, u suspenziji ili uz švedske ljestve.

VJEŽBE ZA POVEĆANJE MOBILNOSTI ZGLOBOVA– provode se potpomognutim vježbama od strane terapeuta, vježbama u suspenzionim napravama, vježbama sa pomagalima (štap), te vježbama u vodi.

Kad god je to moguće daje se prednost vježbama u vodi koja mora biti 36 do 38˚C. Osim toplinskog učinka, voda je djelotvoran medij zbog djelovanja sile uzgona čime se, ako se pridoda korištenje specijalnih plovki, može postići učinak maksimalne relaksacije.

Vježbe je potrebno provoditi dva puta dnevno u trajanju od 20 minuta, a taj tempo vježbanja pacijent bi trebao nastaviti i u kućnom režimu.

Apsolutne kontraindikacija za provođenje kineziterapijskog programa su: spondilodiscitis i atlanto-aksijalna dislokacija.

EDUKACIJA

Pacijenta je važno upoznati sa prirodom bolesti, čime se postiže razumijevanje rehabilitacijskog procesa i aktivna suradnja od strane pacijenta u tom procesu.

Fizioterapeut provodi edukaciju o važnosti prevencije nastanka kontraktura zglobova i skraćenja mišića, kao i o metodama za njihovo spriječavanje. Podučava pacijenta o načinima promjene životnih navika koje će usporiti progresiju bolesti i pravilnom, pogotovo kontinuiranom izvođenju vježbi.

Ako se javi u mlađoj životnoj dobi, postojanje ove dijagnoze treba uzeti u obzir prilikom izbora životnog zanimanja.

Izvor: fizioterapeut.org

Reiterov sindrom je seronegativni artritis koji nastaje posle akutne, nespecifične urogenitalne ili digestivne infekcije.  Za ovo oboljenje se poslednjih godina koristi i naziv reaktivni artritis. Reiterov sindrom karakteriše nesimetrični artritis na nogama, pomene na oku (konjuktivitis ili prednji uveitis) i promene na koži (keratoderma blennorrhagikum) i sluzokoži (balanitis, stomatitis). Bolest počinje naglo, a najčešće se završava spontanim izlečenjem, ali se u oko polovine bolesnika javljaju ponovljene epizode bolesti (recidivi).

Učestalost

Reiterov sindrom najčešće nastaje u trećoj deceniji, oko deset puta je češći kod muškaraca nego kod žena i smatra se da je ovaj sindrom najčešći oblik subakutnog artritisa kod mladih muškaraca.

Uzrok nastanka

Uzrok nastanka ovog oboljenja još uvek nije dovoljno poznat. Kao glavni uzročnici navode se infekcije urogenitalnog i digestivnog trakta. Ipak većina naučnika navodi da udruženo dejstvo ovih činioca i genetskog faktora predstavljaju osnovu nastanka ovog sindroma. Kod velikog  broja bolesnika utvrđeno je postojanje HLA – B 27 antigena. Najčešći uzročnici urogenitalnih infekcija se hlamidije, mikoplazme ili gonokok, dok su za nastanak infekcija digestivnog sistema najčešće odgovorne šigele, salmonele i jersinije.

Klinička slika

Reiterov sindrom se karakteriše znacima oboljenja urogenitalnog i digestivnog trakta, lokomotornog sistema, kože, sluzokože, očiju. Upala mokraćnih puteva je obično blaga sa kratkotrajnim smetanjama pri mokrenju, dok se infekcija digestivnog trakta najčešće manifestuje kratkotrajnom dijarejom. Promene na očima se manifestuju znacima konjuktivitisa koji obično prethodi artritisu, traju kratko i prolaze pre prvih znakova oštećenja zglobova. Artritis počinje uobičajno na donjim zglobovima, a najčešće su zahvaćeni zglob kolena i skočni zglob. Jedna od karakteristika artritisa u Reiterovom sindromu je zahvaćenost zglobova prstiju noge što daje „kobasičast” izgled prsta (daktilitis). Najčešća lokalizacija su drugi ili treći prst stopala. Promene na koži se obično manifestuju pojavom keratoderma blennorrhagikum, dok je na  sluzokoži najčešće prisutan balanitis i stomatitis.

Dijagnoza

Akutna pojava oligoartritisa na donjim ekstremitetima u mladih muškaraca nakon infekcije urogenitalnog i digestivnog trakta gotovo uvek ukazuje na Reiterov sindrom. Poseban problem predstavlja postojanje samo jednog simptoma, koji se manifestuje samo artritisom. Korelacija više faktora iz kliničke slike ukazuje na sigurniju mogućnost postavljanja dijagnoze Reiterovog sindroma.

Lečenje

Najbitnije je u akutnom stanju bolesti da pacijent miruje kako zapaljenski proces ne bi napredovao. Medikamentozno se koriste ibuprofen, indometacina, naproksen, diklofenak. Glikokortikoidi se daju u oboleli zglob ili upaljeni tetivni pripoj. Ukoliko je urogenitalna infekcija i dalje prisutna, propisuju se tatraciklinski preparati i primenjuju narednih deset dana. Očne promene simptomatski leči oftamolog. Hronični artritis leči se po istim principima kao i reumatoidni artritis, ali posebnu prednost ima Methorehate, koji povoljno deluje i na kožne promene. Fizikalna terapija je izuzetno korisna i predstavlja sastavni deo lečenja, kao i kod drugih artritisa.

Prognoza

Bolest se u većini slučajeva postepeno smiruje nakon 6 do 12 meseci od početka nastanka. U oko polovine bolesnika javljaju se recidivi koji ne moraju uvek biti praćeni potpunom kliničkom slikom artritisa. Recidivi se obično javljaju nakon 2 do 5 godina od nastanka bolesti. 10% bolesnika razvije hronični artritis koji je sličan drugim oblicima hroničnog artritisa.

Izvor: .stetoskop.info